برنامه جهانی غذا وابسته به سازمان ملل متحد اعلام کرد که دست‌کم ۹.۵ میلیون نفر در افغانستان در معرض ناامنی غذایی شدید قرار دارند و ادامه عملیات نجات‌بخش این سازمان، نیازمند تأمین فوری ۶۵۰ میلیون دلار کمک مالی تا پایان سال ۲۰۲۵ است.
درحالی‌که بحران اقتصادی در افغانستان همچنان ادامه دارد، ساکنان پایتخت از بیکاری، فقر فزاینده و کاهش فرصت‌های شغلی شکایت دارند و خواستار اقدامات عاجل از سوی اداره طالبان شدند.
عبدالرحیم، یکی از شهروندان کابل که روزانه ساعت‌ها در چهارراهی‌های شهر به امید یافتن کار ایستاده، می‌گوید: از ساعت پنج صبح تا شش عصر اینجا می‌ایستیم ولی کاری پیدا نمی‌شود. شاید هفته‌ای یک‌بار کار پیدا کنیم که کفاف هزینه‌های زندگی را نمی‌دهد. کرایه‌خانه، هزینه برق و سرمایش داریم. درمانده‌ایم و نمی‌دانیم چه کنیم.
نعمت‌الله، یکی دیگر از ساکنان کابل، از اداره طالبان می‌خواهد تا زمینه اشتغال را فراهم کند و می‌گوید: درخواست ما از دولت این است که به مردم کار بدهند. مردم بیکار هستند و زیر خط‌فقر زندگی می‌کنند.
عبدالبصیر نیز با تأکید بر ضرورت حمایت از کارگران، می‌گوید: دولت باید به کارگرها کمک کند و برای مردم زمینه کار فراهم کند تا بتوانند لقمه حلالی برای خانواده‌هایشان تهیه کنند.
در همین حال، وزارت اقتصاد اداره طالبان در افغانستان نقش سازمان برنامه جهانی غذا را در رساندن کمک‌های بشردوستانه حیاتی دانست و از جامعه جهانی خواست تا از این نهاد حمایت کند.
عبداللطیف نظری، معاون اقتصادی وزارت اقتصاد اداره طالبان گفت: نقش سازمان‌های بین‌المللی از جمله برنامه جهانی غذا در عرصه کمک‌های بشردوستانه مؤثر است. تقاضای ما از جامعه جهانی این است که از نهادهای مؤثر حمایت کند تا این کمک‌ها به مردم افغانستان در بخش‌های بشردوستانه و انکشافی برسد.
بر اساس آمار برنامه جهانی غذا، دست‌کم ۴.۶ میلیون زن و کودک در افغانستان از سوءتغذیه رنج می‌برند و دو سوم خانوارهایی که سرپرست آن‌ها زن است، توان تأمین نیازهای اولیه غذایی خود را ندارند.
