بر اساس داده‌های بانک جهانی، حدود ۸.۵ درصد جمعیت جهان، برابر با نزدیک به ۷۰۰ میلیون نفر، در فقر شدید به سر می‌برند و هر روز با کمتر از ۲ دلار و ۱۵ سنت گذران زندگی می‌کنند.
سازمان ملل متحد روز ۱۷ اکتبر را به عنوان «روز جهانی ریشه‌کنی فقر» نام‌گذاری کرده است. این روز در سال ۱۹۹۲ با تصویب یک تصمیم‌نامه در مجمع عمومی این سازمان رسمیت یافت و هر سال گردهمایی‌ها و برنامه‌های گوناگونی برای جلب توجه جهانی به این موضوع برگزار می‌شود.
موضوع امسال این روز جهانی، «پایان دادن به رفتارهای ناعادلانه اجتماعی و نهادی از راه پاسداشت حرمت و پشتیبانی مؤثر از خانواده‌ها» اعلام شده است.
بر پایه گزارش سازمان ملل، فقر شدید جهانی از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۹ روندی کاهشی داشت، اما همه‌گیری بیماری کووید ۱۹ و پیامدهای اقتصادی آن، بزرگ‌ترین موج افزایش تنگدستی در چند دهه گذشته را به همراه آورد. از سال ۲۰۱۹ تاکنون، پیشرفت چشمگیری در راه ریشه‌کنی این پدیده به دست نیامده است.
نیمی از مردم جهان، به‌ویژه در جنوب آسیا و جنوب صحرای آفریقا، زیر سطحی از رفاه زندگی می‌کنند که در کشورهای با درآمد متوسط بالا به عنوان فقر شناخته می‌شود. نزدیک به یک میلیارد نفر در شبانه‌روز میان ۲ دلار و ۱۵ سنت تا ۳ دلار و ۶۵ سنت درآمد دارند و تقریباً نیمی از مردم جهان با کمتر از ۶ دلار و ۸۵ سنت در روز زندگی می‌کنند.
بر پایه گزارش جهانی فقر در سال ۲۰۲۴ بانک جهانی، ۸.۵ درصد جمعیت جهان در فقر شدید به سر می‌برند. همچنین نزدیک به ۳.۵ میلیارد نفر، یعنی نیمی از جمعیت جهان، با درآمدی کمتر از ۶ دلار و ۸۵ سنت در روز زندگی می‌کنند. با وجود این چالش‌ها، منطقه‌های شرق آسیا، اقیانوس آرام و جنوب آسیا در ۲۵ سال گذشته بیشترین پیشرفت را در کاهش فقر داشته‌اند. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد تا سال ۲۰۳۰ حدود ۷.۳ درصد مردم جهان همچنان در فقر شدید باقی خواهند ماند و تنها ۶۹ میلیون نفر از این وضعیت بیرون خواهند آمد.
بر پایه داده‌های صندوق بین‌المللی پول که در گزارش چشم‌انداز اقتصادی جهان در آوریل ۲۰۲۵ منتشر شده و از سوی یک پایگاه آماری تصویری بازتاب یافته است، بیشتر کشورهای بسیار فقیر جهان از نظر تولید ناخالص داخلی سرانه در منطقه جنوب صحرای آفریقا جای دارند. سودان جنوبی با ۲۵۱ دلار سرانه، در جایگاه نخست کشورهای فقیر جهان قرار دارد. پس از آن یمن با ۴۱۷ دلار در جایگاه دوم است. بوروندی با ۴۹۰ دلار، جمهوری آفریقای مرکزی با ۵۳۲ دلار، مالاوی با ۵۸۰ دلار، ماداگاسکار با ۵۹۵ دلار، سودان با ۶۲۵ دلار، موزامبیک با ۶۶۳ دلار، کنگو با ۷۴۳ دلار و نیجر با ۷۵۱ دلار در میان ۱۰ کشور فقیر جهان قرار دارند.
در چارچوب هدف‌های توسعه پایدار تا سال ۲۰۳۰، سازمان ملل تأکید می‌کند که ریشه‌کنی همه گونه‌های فقر پیش‌شرط دستیابی به توسعه پایدار است. این سازمان خواستار برنامه‌ریزی و اجرای سیاست‌های هدفمند برای مقابله با فقر و گردآوری منابع مالی لازم در کشورهای در حال رشد شده است.
هدف سازمان ملل تا سال ۲۰۳۰ فراهم کردن دسترسی برابر به منابع اقتصادی و طبیعی، خدمات پایه و حقوق بنیادین برای همه کشورها از راه ایجاد چارچوب‌های ملی و منطقه‌ای کارآمد است.
