در گزارش تازه دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (اوچا) با عنوان «چشم‌انداز جهانی امور بشردوستانه ۲۰۲۵» آمده است که این سازمان برای حمایت از ۱۸۱ میلیون نفر از افراد نیازمند، مجموعاً ۴۵.۳۴ میلیارد دلار بودجه درخواست کرده است. با این حال، تنها ۹.۵۷ میلیارد دلار از این مبلغ، معادل ۲۱ درصد از کل نیاز مالی، تأمین شده که نسبت به سال گذشته کاهش ۴۱ درصدی را نشان می‌دهد.
طبق داده‌های این گزارش، مجموع کمک‌های جهانی در حوزه بشردوستانه از ۲۲.۴۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۴ به ۱۶.۰۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۵ کاهش یافته است؛ افتی که بیانگر کاهش ۲۵ درصدی در سطح تأمین مالی بین‌المللی است.
افغانستان همچنان یکی از نقاط دارای بالاترین سطح نیازهای انسانی به شمار می‌رود. بر اساس «طرح نیازها و پاسخ بشردوستانه افغانستان ۲۰۲۵»، ۲۲.۹ میلیون نفر در این کشور به کمک نیاز دارند و از این میان، ۱۶.۸ میلیون نفر به‌عنوان جمعیت هدف شناسایی شده‌اند.
کل بودجه مورد نیاز برای حمایت از این جمعیت ۲.۴۲ میلیارد دلار برآورد شده است، اما تاکنون تنها ۱۵ میلیون دلار از محل صندوق‌های ذخیره و ۱۲۷.۲ میلیون دلار از طریق برنامه‌های منطقه‌ای اختصاص یافته که در مجموع تنها ۲۰ درصد از نیاز مالی کشور را پوشش می‌دهد.
اوچا هشدار داده است که بحران اقتصادی مداوم، بازگشت گسترده پناهجویان، محدودیت منابع و کاهش سطح کمک‌های بین‌المللی، وضعیت انسانی در افغانستان را بیش از پیش وخیم کرده است.
در سطح جهانی نیز ۱۱۴ میلیون نفر در شمارِ نیازمندان فوری کمک قرار دارند و برای حمایت از آنان حدود ۲۹ میلیارد دلار بودجه نیاز است.
اوچا اعلام کرده است که کمک‌ها به بخش امنیت غذایی به‌شدت کاهش یافته و تنها ۳.۳۵ میلیارد دلار تأمین شده است؛ رقمی که نسبت به سال گذشته ۴۵ درصد کاهش دارد. در کشورهایی مانند جمهوری دموکراتیک کنگو و سودان جنوبی نیز سطح کمک‌ها تا ۶۶ درصد کاهش یافته است.
بر اساس گزارش اوچا، در سپتامبر ۲۰۲۵ صندوق‌های تحت مدیریت این سازمان در مجموع ۷۹.۳ میلیون دلار به ۱۲ کشور اختصاص داده‌اند.
از این میزان، ۵۸.۳ میلیون دلار از محل صندوق‌های کشوری و منطقه‌ای و ۲۱ میلیون دلار از صندوق مرکزی واکنش اضطراری سازمان ملل متحد (CERF) تأمین شده است. افغانستان به‌تنهایی ۱۵ میلیون دلار از محل ذخایر اضطراری دریافت کرده است.
اوچا در پایان هشدار داده است که کاهش شدید منابع مالی و افت کمک‌های بین‌المللی فشار سنگینی بر جمعیت‌های آسیب‌پذیر وارد کرده است؛ به‌ویژه در افغانستان، جایی که میلیون‌ها نفر برای بقا به کمک‌های بشردوستانه وابسته‌اند.
این نهاد تأکید کرده است که با وجود تلاش‌های مستمر سازمان‌های محلی و شبکه‌های جامعه‌محور در خط مقدم امدادرسانی، افزایش فوری بودجه و حمایت گسترده‌تر جهانی برای تداوم این فعالیت‌ها حیاتی است.
