جیمی کومنز، قاضی مهاجرت در ایالت لوئیزیانا آمریکا، در تاریخ ۱۲ سپتامبر حکم به اخراج محمود خلیل، فعال طرفدار فلسطین و مقیم دائم قانونی ایالات متحده، به سوریه یا الجزایر صادر کرده است. این در حالی بود که پیش‌تر قاضی فدرال مایکل فَربیارتز صراحتاً اخراج خلیل را تا پایان رسیدگی به پرونده فدرالش ممنوع کرده بود؛ پرونده‌ای که مدعی است بازداشت و پیگرد وی اقدامی تلافی‌جویانه به دلیل فعالیت‌های طرفدارانه‌اش در دفاع از فلسطین بوده است.
خلیل، فلسطینی‌تبار متولد سوریه و دانشجوی سابق دانشگاه کلمبیا، در ماه مارس در خانه‌اش در منهتن نیویورک بازداشت و وارد روند اخراج شد. وی تاکنون به هیچ جرمی متهم نشده است.
وکلای خلیل اعلام کردند که ۳۰ روز فرصت دارند تا به هیئت استیناف مهاجرت شکایت کنند، اما اذعان کردند که موفقیت در مراحل بعدی و دادگاه تجدیدنظر حوزه پنجم بعید است. آن‌ها تأکید کردند که تنها مانع جدی در برابر اجرای حکم اخراج، دستور دادگاه فدرال است که هرگونه اقدام برای اخراج وی را تا زمان رسیدگی به دادخواست آزادی به دلیل بازداشت غیرقانونی ممنوع کرده است.
خلیل نیز در بیانیه‌ای دولت ترامپ را به هدف قرار دادن وی به دلیل دیدگاه‌های سیاسی‌اش متهم کرد و گفت: جای تعجب ندارد که دولت ترامپ همچنان بابت استفاده من از حق آزادی بیان به دنبال انتقام‌جویی است. تازه‌ترین تلاش آن‌ها در یک دادگاه مهاجرت فرمایشی، بار دیگر چهره واقعی‌شان را آشکار می‌کند.
خلیل بیش از سه ماه در بازداشتگاه لوئیزیانا بود. دولت ترامپ برای این اقدام به یک ماده نادر از قوانین مهاجرت استناد کرد که به وزیر امور خارجه اجازه می‌دهد در صورتی که حضور یک فرد خارجی برای سیاست خارجی آمریکا زیان‌بار تشخیص داده شود، وی را اخراج کند.
اما در ماه ژوئن، قاضی فَربیارتز این اقدام را غیرقانونی دانست و دستور آزادی خلیل را صادر کرد. وی استدلال کرد که خلیل نه خطر فرار محسوب می‌شود و نه تهدیدی برای امنیت عمومی به شمار می‌آید. پس از آن، خلیل به نیویورک بازگشت و با همسرش -که شهروند آمریکاست- و نوزاد تازه‌متولدشده‌اش دوباره متحد شد.
با این حال، دولت همچنان پیگیر اخراج اوست؛ این بار به بهانه اینکه خلیل در فرم گرین‌کارت خود برخی سوابق شغلی و عضویت‌های سازمانی را افشا نکرده است.
خلیل نخستین فردی بود که در جریان سرکوب اعتراضات دانشجویی علیه نسل‌کشی اسرائیل در غزه توسط دولت ترامپ دستگیر شد. وی در تاریخ ۸ مارس در ساختمان محل سکونتش در منهتن بازداشت شد. هرچند در میان بازداشت‌شدگان در محوطه دانشگاه نبود، اما نقش وی به‌عنوان نماینده و سخنگوی دانشجویان معترض باعث شد هدف اصلی قرار گیرد.
چند روز پس از بازداشت خلیل، بدر خان سوری، پژوهشگر هندی در دانشگاه جورج‌تاون نیز بازداشت شد. وکیل وی اعلام کرد که علت این بازداشت، فلسطینی بودن همسرش بوده است. وی سرانجام در ماه مه آزاد شد.
پس از آن، مقامات سراغ دانشجوی دیگری به نام مومودو تال رفتند و از وی خواستند خود را تسلیم کند. در تاریخ ۲۵ مارس، یونسو چونگ، دانشجوی دانشگاه کلمبیا از دولت ترامپ شکایت کرد تا جلوی اخراجش از آمریکا به خاطر شرکت در اعتراضات طرفدار فلسطین در بهار گذشته را بگیرد.
در همان روز، رومیسا اؤزترک، دانشجوی دکترای دانشگاه تافتس از ترکیه، در برابر چشم همگان توسط مأموران آمریکایی ربوده شد؛ تنها به این دلیل که از کشتار اسرائیل در غزه انتقاد کرده بود.
در تاریخ ۱۴ آوریل نیز محسن مهدوی هنگام مصاحبه شهروندی بازداشت شد، اما در ۳۰ آوریل آزاد گردید.
